Laatste artikelen
Recente artikelen geplaatst binnen onze kerk
‘In eendracht’
Klik op de onderstaande link voor de volledige versie van het informatieblad ´In Eendracht´.
‘Blokje hout’
Als kerkenraadslid (scriba) ben je regelmatig en veel bezig met de organisatie die de kerk betreffen. Iedereen vindt dit een goede zaak want alles moet doorgaan, vooral niets vergeten. (de vergaderingen, het binnenkomen van de gelden, de bezoeken en vult U zelf maar aan ….) Maar toch …… ik moest toen ik onderstaand stukje las toch denken aan de andere kant van het kerk zijn. En misschien denk je, ik kom even niet meer….
Vergeet de sleur, de routine en wees blij met wat je hebt zonder de “noodzakelijkekerkdingen” te vergeten! En je zult zien dat er veel moois overblijft!
Een man die regelmatig naar de kerk ging, bleef opeens thuis. Na een paar weken besloot de predikant bij hem langs te gaan. Het was een gure avond. De dominee trof de man thuis aan voor een knapperend haardvuur. De man, die wel kon raden waarom de dominee langskwam, heette hem welkom, bood hem een gemakkelijke stoel bij de haard aan en wachtte. De dominee ging lekker zitten, maar zei niets. Tijdens de plechtige stilte sloeg hij de vlammen gaande die rond de brandende houtblokken speelden. Na een paar minuten nam de dominee de tang, pakte voorzichtig een stukje gloeiend hout en legde het aan de kant van de haard waar geen vuur was. Daarna ging hij weer zwijgend zitten. De gastheer keek geboeid toe. Het eenzame stukje hout brandde steeds zwakker, gloeide even op en doofde toen. Al snel was het helemaal koud. Sinds de begroeting was er geen woord meer gesproken. Vlak voordat de dominee wegging, pakte hij het koude stukje hout en legde het weer midden in het vuur. Door het licht en de warmte van de blokken eromheen, begon het direct weer te gloeien. Toen de dominee de deur wilde opendoen, zei zijn gastheer: ‘Heel erg bedankt voor uw bezoek en met name voor de vurige preek. Zondag ben ik weer in de kerk.’
‘In Eendracht’ Juni 2021
Klik op de onderstaande link voor de volledige versie van het informatieblad ´In Eendracht´.
Link: IE nr 6 juni 2021
Kerkbezoek ‘beperkt’ weer mogelijk
Kerkbezoek beperkt weer mogelijk
Sinds zondag 9 mei zijn er weer een beperkt aantal mensen toegestaan om de kerkdiensten fysiek bij te wonen. Wekelijks nodigen we de helft van het alfabet uit.
Uiteraard gebeurd dit alles met in achtneming van de richtlijnen van het RIVM.
Waar aandacht en liefde is, daar is God!
Waar aandacht en liefde is, daar is God !
Als lid van de participantenraad van Zorgwaard waar we als diaconie van de PKN gemeente te Zuid-Beijerland in participeren kreeg Marja Buth onderstaand epistel toegestuurd van de Directeur Nico de Pijper en zij wil deze bijdrage graag breder delen.
Ten slotte …wil ik graag afsluiten met een persoonlijk woord aan jullie als leden van de participantenraad. Er is op dit moment veel onzeker door corona, er zijn zorgen over de toekomst en veel mensen, waaronder veel jongeren voelen zich eenzaam, zijn zwaarmoedig of zelfs depressief. En als we kijken naar wat corona ons het afgelopen jaar heeft gebracht, dan kunnen we ons daar best iets bij voorstellen. Maar als ik zie hoe individuen, gemeenschappen en kerken zich inzetten om er in deze periode te zijn voor anderen, dan is het goed om ook dat te benoemen. Onze geschiedenis heeft eerder zware tijden gekend en ook toen heeft verbroedering veel gebracht. Niet alles zult u zeggen, dat klopt, maar laten we vooral de zegeningen tellen die het ons heeft opgeleverd.
Deze woorden deden me denken aan het onderstaande wat ik recentelijk las:
Stel u voor een mevrouw van rond de 50 die met een paar kindertjes door het park wandelt.
De kinderen rennen naar het klimrek en de vrouw ploft op een bankje, naast een wat oudere vrouw.
Ze kijkt naar de oudere vrouw en zegt: Mijn leven is routine: s ’ochtends worden de kinderen bij me afgezet, ik maak ontbijt en samen zitten we te smullen. Daarna wassen we af en gaan wandelen in het park. Precies om 12.00 eten we voor de TV rond 5 uur zorg ik dat de tafel gedekt wordt en als dochterlief van haar werk komt gaan we met z’n allen aan tafel. Weer een dag voorbij gegaan.
Mijn leven is echt saai.
De oudere vrouw bleef voor zich uit kijken, zonder iets te zeggen.
En u, heeft u ook zo’n routinematig leven? Uw leven kan toch nooit mooi zijn, als u hier zo moederziel alleen in het park zit?
Nou …begon de oudere vrouw: eigenlijk heb ik niets om over te klagen. Ik heb een lieve verpleegkundige die me ondanks de problemen van vandaag de dag hier naar het park heeft gereden, zodat ik de kinderen kan zien spelen. Ik heb zelf namelijk geen kleinkinderen en als ik ze hoor lachen, dan doet dat me veel goed. Later komt een taxi mee ophalen en die brengt me naar het ziekenhuis. Daar bezoek ik zieke mensen, zodat die mensen en ikzelf ook iemand hebben om mee te praten. Aan het eind van de dag komt de taxi me weer ophalen en neemt me mee naar het tehuis waar ik woon. En zo gaat mijn gezegende dag weer voorbij. Ik heb niets om te klagen, ik heb alleen veel om voor te danken, onder andere dat mijn ogen nog steeds al deze mooie dingen kunnen zien.
En inderdaad, daar kwam de taxi om de dame op te halen.
De eerste vrouw dacht nu heel diep na. “dit kan niet waar zijn. “
Ik kan lopen waar ik wil, ik heb een dochter, mijn kleinkinderen om me heen, een eigen huis en ik zit te klagen.
Is jouw leven net als van die eerste vrouw, of van die tweede?
Moeten anderen jouw zegeningen voor je tellen, of kun je dat zelf?
Dank je God voor alles, of moet God elke dag jouw klachten weer horen?
Tel je zegeningen en vergeet ze niet . Dank God voor al het goede dat Hij je geeft.
En wees een zegen voor wie er op je pad komt.
Nog even verder met wat Nico ons nog wil meegeven:
Ik weet dat jullie vanuit overtuiging en uit persoonlijke betrokkenheid bij je naasten en bij je eigen kerkgemeenschap iets voor anderen willen betekenen. Daar mogen jullie trots op zijn, net als ik trots ben op mijn organisatie, mijn medewerkers, maar ook op ieder lid van de participantenraad.
Daarom eindig ik met “Ubi caritas et amor, Deus ibi est” (waar aandacht en liefde is, daar is God)!
350 jaar geleden eerste kerkdienst Zuid-Beijerland
350 jaar geleden eerste kerkdienst Zuid-Beijerland
Afgelopen maandag 3 mei was het 350 jaar geleden dat de eerste kerk- en doopdienst in Zuid-Beijerland werd gehouden. Dankzij ontvangen documentatie van de heer A. Butterman zijn wij van dit unieke moment op de hoogte gesteld. Dhr. Butterman heeft jarenlang het archief van onze gemeente bijgehouden en is nog steeds geïnteresseerd in de historie en belangrijke momenten van onze gemeente.
3 mei 1671 was dus de dag waarin onze kerkelijke gemeente voor het eerste bij elkaar kwam in een kerkdienst. Hoe deze dienst heeft plaatsgevonden en waar is onbekend.
Voor een beter begrip hoe lang dat geleden is: dat was “maar” 23 jaar later dan het einde van de 80-jarige oorlog die plaatsvond tussen 1568 en 1648. Iets dat wij allemaal alleen maar kennen uit de geschiedenisboekjes.
Wie deze eerste dienst gehouden heeft, daarover hebben we helaas geen informatie. Het was in ieder geval niet de eerste predikant van onze gemeente. De eerste predikant van onze gemeente, ds. Vosmaer, is “pas” op 9 juli 1673 bevestigd. Wat de historie verder nog vermeld, is dat we in die tijd nog kerkelijk bij de gemeente Oud-Beijerland behoorden.
Gebruiksplan Eendrachtskerk
Vanaf 5 juli gaan de kerkdeuren weer open. Alles zal echter wel wat anders verlopen ten opzichte van vroeger. Hoe, dat wordt beschreven in het ‘Gebruiksplan Eendrachtskerk’. Daarin kunt u alles lezen over het binnengaan en verlaten van de kerk, maar ook hoe de kerkdiensten inhoudelijk verlopen. Alles is erop gericht dat u weer veilig kunt komen en samenzijn. Graag tot ziens!
